Willem III (Oranje-Nassau) van Oranje Nassau
Privacy Level: Open (White)

Willem Alexander Paul Frederik Lodewijk (Oranje-Nassau) van Oranje Nassau (1817 - 1890)

Willem Alexander Paul Frederik Lodewijk (Willem III) "Koning der Nederlanden, groothertog van Luxemburg" van Oranje Nassau formerly Oranje-Nassau
Born in Brussel, Zuid-Brabant, Nederlandmap
Ancestors ancestors
Husband of — married 18 Jun 1839 (to 1851) [location unknown]
Husband of — married 7 Jan 1879 in Schloss Arolsen, Bad-Arolsen, Kreis der Twiste, Waldeck, Deutsches Reichmap
Descendants descendants
Died at age 73 in Apeldoorn, Gelderland, Nederlandmap
Problems/Questions Profile manager: Netherlands Project WikiTree private message [send private message]
Profile last modified | Created 19 Mar 2015
This page has been accessed 2,963 times.
Nederlanders na 1811
Willem III (Oranje-Nassau) van Oranje Nassau is geboren in Nederland na 1811
Join: Netherlands Project
Discuss: netherlands
Preceded by
Willem II
King of the Netherlands, Grand Duke of Luxembourg
1849-1890
Succeeded by
Emma
Adolph
King Willem III

Contents

Biography

English Biography

Dutch coat of arms
  • King William III of the Netherlands

William III (Willem Alexander Paul Frederik Lodewijk, anglicised: William Alexander Paul Frederick Louis; 19 February 1817 – 23 November 1890) was King of the Netherlands and Grand Duke of Luxembourg from 1849 until his death in 1890. He was also the Duke of Limburg from 1849 until the abolition of the duchy in 1866.

William was born at Brussel (Brussels-EN; Bruxelles-FR), then a part of the Netherlands on 19 February 1817,[1] the son of Willem Oranje-Nassau, King William II and Anna Pavlovna of Russia. On the abdication of his grandfather William I in 1840, he became the Prince of Orange. On the death of his father in 1849, he succeeded as King of the Netherlands.

William married his cousin Sophie of Württemberg in 1839 and they had three sons, William, Maurice, and Alexander, all of whom predeceased him. He married Emma of Waldeck and Pyrmont in 1879 and they had one daughter Wilhelmina, who succeeded William to the Dutch throne. William III was the last male monarch of the Netherlands until the accession of his great-great grandson, King Willem-Alexander in 2013.

William III died at the Het Loo Palace (Paleis Het Loo), near Apeldoorn, Netherlands on 23 November 1890.[1]

  • King of the Netherlands and Grand Duke of Luxembourg
  • His Royal Highness Prince William of the Netherlands, Prince of Orange-Nassau (1817–1840)
  • His Royal Highness William, Prince of Orange, Prince of the Netherlands, Prince of Orange-Nassau (1840–1849)
  • His Majesty William III, King of the Netherlands, Grand Duke of Luxembourg, Duke of Limburg (1849–1890)



Willem en Emma

Dutch Biography

  • Willem Alexander Paul Frederik Lodewijk (Brussel, 19 februari 1817, Apeldoorn, 23 november 1890), Prins van Oranje-Nassau, was koning der Nederlanden en groothertog van Luxemburg van 1849 tot zijn dood in 1890. Hij was ook hertog van Limburg van 1849 tot de opheffing van het hertogdom in 1866.
  • Willem was de zoon van koning Willem II en Anna Paulowna van Rusland. Na de troonsafstand van Willem I in 1840 werd hij de Prins van Oranje. Na de dood van zijn vader in 1849 volgde hij hem op als koning der Nederlanden.
  • Willem trad op 18 juni 1839 in het huwelijk met zijn volle nicht Sophie van Württemberg, de dochter van koning Willem I van Württemberg en Catharina Paulowna. Zij kregen drie zonen: Willem, Maurits en Alexander. Deze kinderen stierven allemaal eerder dan Willem III. In 1879 trouwde hij met Emma van Waldeck-Pyrmont. Zij kregen één dochter, Wilhelmina, die hem opvolgde.
  • Het huwelijk met Sophie van Württemberg was slecht, mede door Willems nauwelijks verholen buitenechtelijke affaires en seksuele uitspattingen. De weinig tolerante en zeer ambitieuze houding van zijn echtgenote deed de rest. In 1851 werd door zijn schoonfamilie een poging gedaan het huwelijk te ontbinden. Dat mislukte, en sindsdien leefde het paar gescheiden van tafel en bed. Uit het huwelijk kwamen drie zoons voort
  • In de jaren zeventig van de 19e eeuw kwam het tot een breuk tussen Willem III en zijn oudste zoon. Deze wilde trouwen met gravin Mathilde van Limburg Stirum, maar de koning weigerde zijn toestemming. Hij stond op een vorstelijk huwelijk voor de kroonprins. Ook de regering kon hem niet vermurwen. De jonge Willem vertrok naar Parijs om er zich over te geven aan de genoegens die die stad te bieden had. Ook van de jongere zoon Alexander was geen huwelijk te verwachten.
  • Na het overlijden van Sophie in 1877 had Willem de mogelijkheid om weer een huwelijk te sluiten. Aanvankelijk koos hij voor een morganatisch huwelijk met zijn geliefde van dat moment, Emilie Ambre, een Parijse operazangeres, die hij al had geïnstalleerd op Huize Welgelegen te Rijswijk, en die hij had voorzien van de titel "Comtesse D'Ambroise". Het voornemen leidde tot heftige conflicten met de regering, en de koning zag uiteindelijk van het huwelijk af.
  • Uiteindelijk wisten ministers hem te bewegen een vorstelijke echtgenote te zoeken. De eerste kandidaat voor een huwelijk met de bejaarde monarch was de 25-jarige Deense prinses Thyra, maar die wilde niet. Tweede keus was een dochter van de verdreven koning van Hannover, maar ook die weigerde. Vervolgens trachtte hij zijn nicht Elisabeth van Saksen-Weimar te huwen, een dochter van zijn zuster, maar ook zij bedankte voor de eer. Daarna reisde Willem op advies van zijn zuster naar Arolsen, waar de vorst George Victor van Waldeck-Pyrmont meerdere huwbare dochters had. De moeder, prinses Helena van Nassau-Weilburg, stelde haar dochter prinses Pauline voor. Het klikte echter meer met haar drie jaar jongere zuster Emma, die op dat moment 20 jaar was, waarna zij besloten te trouwen. Op 30 september 1878 werd de verloving bekendgemaakt. De 61-jarige Willem trouwde op 7 januari 1879 te Arolsen. De festiviteiten ter gelegenheid van het huwelijk werden in Nederland al snel afgebroken wegens het overlijden van 's konings broer prins Hendrik op 13 januari. Deze had bij het huwelijk als getuige op moeten treden,maar moest wegens een aanval van mazelen verstek laten gaan.Uit het huwelijk van Willem en Emma zou één kind geboren worden
  • Willem III had grote moeite met de beperking van de koninklijke macht, zoals deze onder het bewind van zijn vader in 1848 met de grondwetswijziging van Thorbecke tot stand was gekomen. Een koning behoorde naar zijn mening 'vast als een rots' zelf te regeren. Uit protest tegen de grondwetswijziging vertrok de troonopvolger naar Engeland, waar hij verbleef toen zijn vader in 1849 plotseling overleed. De eerste twintig jaar van zijn regering kenmerken zich door weerstand tegen de constitutionele monarchie, waarbij de koning zich overigens telkens conformeerde.
  • Een voorbeeld van de eigenzinnige constitutionele rol die de koning aanvankelijk speelde is de commotie rond de Aprilbeweging in 1853. Het zittende kabinet onder leiding van Thorbecke had een neutraal antwoord voorgesteld. De scheiding van kerk en staat betekende immers dat de regering geen zeggenschap zou hebben over de wens van de katholieken om zich in bisdommen te organiseren. Toen Willem III in Amsterdam een anti-rooms-katholieke petitie kreeg aangeboden hield hij een gloedvolle rede, die de hoogopgelopen gemoederen overigens ook onmiddellijk deed bedaren. Omdat de koning niet bereid was terug te komen op zijn weigering om het regeringsstandpunt uit te dragen, trad de ministerraad af.
  • In 1866 viel de Duitse Bond uiteen en kwam de Noord-Duitse Bond tot stand, waarvan het groothertogdom Luxemburg en het hertogdom Limburg geen deel meer zouden uitmaken. Willem was bereid Luxemburg aan keizer Napoleon III van Frankrijk te verkopen, met stilzwijgende instemming van de Pruisische premier Bismarck. Toen deze transactie echter in de openbaarheid kwam, verklaarde Bismarck dat verkoop als reden tot oorlog beschouwd zou worden. Op het Congres van Londen van 1867 ter regeling van de Luxemburgse kwestie werd overeengekomen dat Luxemburg patrimoniaal eigendom van het huis (Oranje-)Nassau zou blijven, echter wel als politiek neutraal gebied. De Pruisische troepen werden dan ook teruggetrokken uit de vesting en de burcht van Luxemburg werd afgebroken. In 1868 kreeg Luxemburg een nieuwe grondwet.
  • Willem III was in zijn latere jaren niet geliefd, en werd in een anti-monarchistische brochure door S.E.W. Roorda van Eysinga Koning Gorilla genoemd vanwege zijn bij gelegenheid boerse uitvallen. Het volk respecteerde hem wel, hoewel hij zich vaak niet koninklijk gedroeg. Willem was zijn leven lang driftig, egoïstisch en boosaardig geweest, maar door zijn grillige karakter kon hij soms ook onverwacht vriendelijk en royaal uit de hoek komen.
  • Voorbeelden van 's konings onhebbelijke natuur zijn door de leden van zijn hofhouding goed gedocumenteerd. Zo liet hij lakeien een lucifer afsteken om de koninklijke sigaar aan te steken. Wanneer de lucifer brandde talmde de koning zo lang dat de lakei, om brandblaren te voorkomen, de lucifer moest doven. Dat gaf de koning dan de gelegenheid om de lakei met twee weken inhouding van salaris te straffen. De hofcommissie maakte geregeld bezwaar tegen de onredelijke en kleingeestige straffen die de vorst te pas en te onpas uitdeelde. Lord Clarendon,de Britse minister van Buitenlandse Zaken, legde vast dat de koning op een receptie niets anders deed dan"op iedereen die hij sprak vitten en mopperen", maar hij vervolgt met de vaststelling "dat niemand zich daar iets van aantrok".
  • De consequenties van de koninklijke woedeaanvallen waren ernstiger, al werd het koninklijke bevel om de burgemeester van de residentie te arresteren en daarna te fusilleren door al zijn ondergeschikten genegeerd. Een jonge officier die een rijtuig waarin de koning incognito reed niet groette, werd voor straf kromgesloten en minister van Oorlog Weitzel merkte in zijn dagboek op dat "de prikkelbaarheid van Zijn hoog oplopend karakter en Zijne autocratische neigingen met de jaren schijnen toe te nemen" en dat "in het openbaar en vooral ten aanzien van hoger en lager geplaatste officieren ergerlijke tonelen plaatsvinden die door de pers steeds met de mantel der liefde worden bedekt". Toch waren deze "zozeer bekend dat zij in het leger velen verbitterden en van de koning vervreemdden".
  • De gezondheid van de koning ging in oktober 1888 sterk achteruit. In mei van dat jaar liet het koninklijk gezin de drukte van Den Haag achter zich en trok zich terug in Het Loo. Daar verslechterde Willems toestand dermate dat hij niet meer in staat was om te regeren. De koning leed aan een ernstige nierziekte en raakte zozeer in de war dat hij staatsstukken ging ondertekenen met zelfverzonnen pauselijke namen. Ook hield hij vanaf zijn ziekbed hele toespraken en moest er altijd iemand van de hofhouding in de buurt blijven, omdat hij bang was dat men hem in zijn slaap zou vermoorden. Zijn vrouw Emma werd daarom tenslotte op 14 november 1890 met algemene stemmen door de in verenigde zitting bijeengekomen Staten-Generaal benoemd tot regentes en op 20 november in Den Haag beëdigd. Dit regentschap duurde slechts negen dagen, want op 23 november 1890 overleed de vorst, 73 jaar oud.
  • Het koningschap ging toen over op de tienjarige prinses Wilhelmina, waarbij Emma opnieuw tot regentes werd benoemd. Het Groothertogdom Luxemburg ging conform de Nassause "Erbverein" naar de andere linie van het Huis Nassau omdat volgens huisrecht alleen mannelijke afstammelingen erfgerechtigd waren voor Nassaugoederen (zie ook bij Salische Wet).
  • De bijzetting van de overleden koning op 4 december 1890 in Delft was erg ongeorganiseerd, zo stortte een tribune in en waren er te weinig koetsen en parkeerplaatsen, waardoor velen te laat waren in de Nieuwe Kerk. Daarnaast was het steenkoud. Zonder enige waardigheid zou de kist al schommelend in de Koninklijke Grafkelder getakeld zijn, waarna Willem III der Nederlanden zijn laatste rustplaats had bereikt. De rouwdienst werd geleid door hofprediker Cornelis Eliza van Koetsveld. Het Bätz-orgel werd bespeeld door de 81-jarige organist Kersbergen. De bloemen op de baar waren van de jonge Wilhelmina, met de tekst: Voor vader, van zijn lieve kind.

Sources

  1. 1.0 1.1 Huberty, Michel; Giraud, Alain & F & B Magdelaine, L'Allemagne Dynastique: Les quinze Familles qui ont fait l'Empire, Tome 3 - Brunswick, Nassau, Schwarzbourg; Le Perreux, Francais: Alain Giraud, 1981, p. 446.
  • L. Aletrino - Drie Koningen van Nederland
  • D. Bos - Willem III, Koning Gorilla
  • Dorine Hermans en Daniela Hooghiemstra - Voor de troon wordt men niet ongestraft geboren
  • A.W.P. Weitzel en Paul van 't Veer - Maar majesteit, Koning Willem III en zijn tijd
  • Dik van der Meulen, Koning Willem III 1817-1890. Amsterdam, 2013
  • Wikidata: Item Q125649, nl:Wikipedia help.gif




Sponsored Search by Ancestry.com

DNA
No known carriers of Willem III's DNA have taken a DNA test.

Have you taken a DNA test? If so, login to add it. If not, see our friends at Ancestry DNA.



Comments: 2

Leave a message for others who see this profile.
There are no comments yet.
Login to post a comment.
Oranje-Nassau-8 and Van Oranje-Nassau-7 appear to represent the same person because: same people
posted by Bea (Timmerman) Wijma